ilk tepiş:)

Sanki daha önce doğurmadım ben.

Sanki karnımda ilk kez bir tekme, dönme adı neyse onu hissediyorum.

Sabaha karşı 4.30…

Uyandım. Uyandırdı…

3 aylık hamileyim ama ilk kez hissettim seni.

Elimi koydum, karnımın sol tarafı belli belirsiz şiş.

Belli ki solumda.

Bilerek mi tepti, yoksa dönüp oraya yatarken mi beni uyandırmayı başardı bilemiyorum.

Oradaydı, biliyordum.

Kıpırdamadım bile.

Baba tuvaletten gelene kadar bi elim karnımda öbürü kalbimde bekledim.

Heyecandan öyle sık nefes alıyordum ki, şaşkınlığımı anlatamam.

Dün gece kızım/oğlum, anne ben burdayım dedi bana.

İlk kez iletişim kurdu benimle.

İçimi pır pır ettirircesine.

Benim kadar zor hamilelikler geçirip, böylesi mutlu olan kaç kadın vardır acaba?

Orda olduğunu biliyorum tatlım, seni seviyorum, hem de çok seviyorum ve gelişini dört gözle bekliyorum.